Lieve René*.
Vandaag begon de zondag goed. Mama had een afspraak bij een Monique die mama heeft leren kennen via Facebook.
Zij kan mooi tekenen en kleuren. Was een leuke ontmoeting en heb het een en ander uitgelegd hoe mama de tekening zou willen hebben voor de website www.renegeeft.nl
Na dit bezoekje is mama even bij jou graf geweest en alles schoon gemaakt en nieuwe brandende kaarsen gezet.
Tot nu toe een redelijk goede dag voor mama haar doen.
Wel wat alleen wel erg moe na het bezoekje aan jou en Monique. Want mama had gemerkt bij het auto rijden dat het mama moeite kost om de aandacht goed bij het autorijden te houden.
Mama loopt al een tijdje met een vol hoofd.
En dat heeft met name nog te maken met wat er twee weken geleden is gebeurd. Dat heeft nogal wat bij mama losgemaakt en ebt nog steeds na….
Dus maar even languit op de bank en social media ‘bijlezen’. 😊
Toen kwam mama een gedeelde berichtje tegen over een omver getrapte muurtje..😳
Het was het muurtje waar jij als jij op de fiets naar school ging je fiets moest neer zetten.
Dat muurtje is dus afgelopen nacht omver getrapt.
Toen mama dit berichtje zag sloeg mama haar gemoedstoestand final om van een redelijk goed gevoel in geraakt verdrietig en woest. Er zat ook een foto en toen mama eenmaal die foto zag, zag mama ook dat het bankje om jou herinneringsboom ook niet compleet was…
Mama weet alleen niet of dit al zo was of dat ook afgelopen nacht is vernield.
De rest van de dag is mama helemaal van de kaart.
Hoe hard papa ook zijn best deed om mama wat op te vrolijke heeft mama maar tegen papa gezegt dat het hartstikke lief is van papa dat hij mama probeerde op te vrolijke maar dat het voor nu even niet helpt en dat papa mama beter maar even laat gaan…
Zo zie je maar dat het zo in eens heel snel kan omslaan qua gevoel.
Ook al heeft het veel tijd en energie gekost om weer een beetje van dat pijnlijke rotgevoel af te komen. Of in ieder geval dragelijker te krijgen.
Is het mama toch gelukt om het dragelijker te krijgen.
Nu mama op deze gebeurtenissen van vandaag terugkijkt is mama blij om te zien dat de gespreksessies met JS (psychosociale begeleidster) zijn vruchten gaat afwerpen..
Het zijn nog kleine dingen maar voor mama heel veel van betekenis.
Tja en wat doe je dan om jezelf toch een beetje op te vrolijken…
Foto’s van jou bekijken…..het ophalen van mooie en fijne herinneringen die mama een zeer fijn en goed gevoel geven….
Zo kwam mama deze volleybal-wedstrijd foto tegen.
Wat was jij blij en trots dat je eindelijk mee mocht doen met de wedstrijden. Dat koppie van jou heerlijk…”het zijn de kleine dingen die het doen” is zo’n spreekwoord die uitkomt. De kleine dingen is hier die blijdschap en trotsheid die jij uitzond en waar mama van kon smelten en genieten…
Door die herinneringen te bekijken en het gevoel die daarbij hoort te voelen en met name te voelen geeft mama weer een beetje kracht om weer verder te gaan.
Dat is nou waarom mama het zo fijn vind om jou foto’s en filmpjes te zien. Om het gevoel weer eventjes te mogen ervaren en hierdoor het nare gevoel even te doen laten smelten…
Maar goed tis voor vandaag wel eventjes genoeg.
Liefs mama.
