Lieve René*,
Vandaag is het een echte TUK-dag zoals mama weleens zei tegen jou.
Vandaag is het de dag dat Sinterklaas gevierd wordt.
Een dag dat weer voor vele ouders die een kind hebben verloren een pittige dag.
Een dag dat wij enorm worden geconfronteerd met het feit dat er een kind niet aanwezig is die er eigenlijk er ook bij hoort.
Vele ouders die een kind hebben verloren hebben vaak nog meer kinderen waardoor er nog Sinterklaas met hun eigen kinderen gevierd kan worden.
Maar dat geldt voor een klein groepje ouders niet.
Nml het groepje ouders die verder zonder levende kinderen door het leven moeten.
Zo ook mama en papa.
En dat geeft dit jaar weer rollercaust aan emoties.
Boos, kwaad, gefrustreerd, jaloers, verdrietig maar ook fijne en blije gevoelens zijn er.
Het zien, horen en lezen van al die reclames op tv, radio, internet, folders, kranten en reclameborden aan straat wordt e eigenlijk wel continu geconfronteerd met het gemis en het niet meer met jou mogen en kunnen vieren.
Dat geeft mama dus die rollercaust aan emoties.
Zo ook vandaag maar mama is ook heel blij als deze dag achter de rug is want dan is deze rollercaust aan emoties voorbij…
Want het is niet alleen dat mama door al die emoties wordt geslingerd maar het effect/gevolgen wat er bij komt.
Stress….Met als gevolg spanning in het gehele lichaam, sacherijnig zijn, zo gespannen zijn dat er elke moment een bom kan barsten, uitgeput zijn, verdoofd voelen, telkens opnieuw in een overlevingstand schieten, bij boodschappen doen rond lopen als een kip zonder kop, dingen vergeten, niks meer uit je handen krijgen wanneer je creatief bezig wilt zijn, niet meer lukken om eten te koken, nergens geen zin/puf voor hebben of in een hyper stand schieten.
Dit alles maakt het voor mama (en papa) het er niet gemakkelijker op om het zo aangenaam door te gaan met leven..
Tja, en wat doe je dan als je in dit soort situaties terecht komt?????
Het maar over je heen laten komen is eigenlijk het antwoord.
Maar het is absoluut niet zo makkelijk gezegd dan gedaan.
Mama heeft doordat mama volledig is afgekeurd de tijd en geen verplichtingen ten opzichte van werk om het de ruimte te kunnen geven om het over je heen te laten komen.
Dat is eigenlijk dan ook wel het enige gelukje wat mama heeft met betrekking tot het de ruimte en tijd geven voor je rouwprocessen.
En daar is mama ook wel blij mee want dat geeft ook weer een stukje minder stress.
En dat mama hulp heeft van een mental coach geeft ook wel eens stukje rust.
Zekers omdat deze vorm van hulp in ieder geval passends is op de zeer complexe verweven rouwprocessen.
Maar wat ook heel fijn is dat papa zo goed als papa kan het respecteert en accepteert hoe mama rouwt.
Maar wat mama ook helpt is toch het zien van filmpjes en foto’s van jou.
Het trotste en fijne gevoelens die erbij deze herinneringen vrij komen verzachten gelukkig de pijn en verdriet om het gemis van jou.
Alleen nou net in deze periode van die vele kort op elkaar volgende feestdagen is de pijn en verdriet zo groot dat het zien van die foto’s en filmpjes niet krachtig genoeg om deze zware periode te doorstaan. Althans dit jaar.
En dan is het wel heel fijn als je mensen in je nabije omgeving hebt die dan je door deze pittige periode heen kunnen ‘slepen’ .
Iets wat mama jammer genoeg (nog steeds) niet heeft.
En dat kan mama niemand echt kwalijk nemen want mama heeft simpelweg geen eigen sociaal netwerk opgebouwd.
Iets wat mama weer heeft moeten ervaren dat dat wel heel belangrijk is wanneer je door zware tijden heen moet. In welke vorm dan ook.
Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om een paar goede kennissen, vrienden of familieleden te hebben die je door dik en dun steunen. Maar ook op een actieve vorm en ook wanneer je zoals mama het niet durft te vragen wanneer je hulp nodig hebt, zelf initiatief te nemen om te helpen.
Maar goed wat je niet hebt kun je dan ook niet verwachten van “vreemden”.
Al zijn er gelukkig (ook al is dat sporadisch) wel “vreemden” die je door iets te geven je op die manier even een beetje kracht geven om weer door te gaan.
Nee, het verliezen van je enig kind die ook nog eens voor mama meer betekent dan een kind alleen, heeft mama dus niet alleen jou René* verloren maar heeft hierdoor veel meer verloren…..
Nou mama vindt het nu wel even genoeg voor vandaag. Het is al voor vele ouders een stressvolle dag en zullen wel niet op meer zware kost zitten te wachten.
Maar 1 lichtpuntje is er wel en dat is dat mama heel blij is dat jij in ieder geval het wel heb mogen meemaken wat Sinterklaasfeest is.
En daar fijne en mooie herinneringen aan heeft.
Heel veel liefs van een trotste mama.
Klik op de foto om de gehele foto te kunnen zien.
