Lieve René*,
Mama vind het heel vervelend om te schrijven dat het tussen papa en mama al een lange tijdje qua relatie in wat “zwaar weer” (mama weet even geen ander woord voor) verkeren.
Zowel bij papa als bij mama raakt de emmer met reserve energie waarop we leven op.
Bij mama was ie al eigenlijk ook leeg.
Maar ook bij papa raakt ie nu leeg. Ook deze bodem is nu ook zichtbaar.😔
Het lukt nu bij papa ook steeds moeilijker om de rug recht op te houden.
Zoals jij weet heeft papa niet alleen de pijn en verdriet van het gemis van jou maar daarnaast heeft papa ook nog eens de zorg opgenomen als steunpilaar om mama staande te houden.
En dat laatste daar heeft papa niet meer de energie voor.
Mama haar gedrag- & persoonlijkheid stoornissen vergen van papa enorm veel.
En daar is en wordt mama steeds bewuster van.
Nu mama begeleiding heeft van de nieuwe de psychosociale begeleidster (PB) wordt het steeds duidelijker waar de mentale en gevoelsmatige knelpunten zitten.
Maar het grootste knelpunt wat nu steeds belangrijker gaat worden om uit het “zware weer” te komen is, het toestaan van “het genieten van het leven”.
Papa (en meerdere mensen) zou zo graag willen zien dat ik weer positief in het leven komt te staan.
Gisteren werd het mama even weer heel duidelijk gemaakt dat papa het niet lang meer kan volhouden om aan te zien/horen/voelen hoe mama in die negatieve spiraal blijft hangen.
Pfff dat was weer even een harde les. Maar ook deze keer bleef mama gelukkiger wijze niet te lang in hangen en liet mama het even zijn zoals het op dat moment is…dit helpt mama om het te doorvoelen en dan de lessen eruit te proberen halen en dan kijken wat er aan te doen.
Zo ook gisteren.
En weer kwam het gevoel van het hebben van meerdere mensen die tijdelijk een (actieve) steunpaal kunnen zijn.
En dan komt het volgende dilemma voor mama.
Hulp vragen.
Mama zal toch hulp moeten gaan zoeken en vragen.
En dat zal mama eerst een kijken samen met PB daar over praten.
Nee het steeds bewuster van je mentale beschadigingen die ontstaan zijn door je gedrag & persoonlijkheidstoornissen die weer zijn ontstaan omdat je in je pubertijd niet erkend en begrepen werd zoals je bent wie je bent.
Ventje mama vind het vreselijk moeilijk allemaal nu jij er niet meer bent .
Want jij was naast papa één van dè belangrijkste steunpilaren.
Mama blijft haar best doen om te leren omgaan met deze mentale beschadigen en der gedrag- & persoonlijkheidstoornissen.
Zoals jij mama dat ook heb laten voelen en geleerd.✨💙✨
Dus ook al ben je lijfelijk niet meer aanwezig, leert mama gelukkig steeds meer de kracht er uit halen in de herinneringen die we met jou hebben kunnen maken.
Lieverd dank je wel hiervoor. ✨💙🥰💙✨
Nou dit is het weer even voor nu.
Liefs Mama.
