Lieve René*,
Je hebt vast gemerkt dat mama steeds minder vaak een brief naar je schrijf.
Dat komt mede dat de gesprek sessies met JS best wel veel met mij doen.
Tja waar praat je dan over eigenlijk over van alles en nog wat. Niet echt gericht op een bepaalde thema of onderwerp.
Nee de thema’s of onderwerpen komen vanzelf tijdens de gesprekken naar voren.
Wat we wel steeds meer te weten komen is hoe die 2e natuur (ook wel mama haar oude overlevingsmodus) heel krachtig en hardnekkig is en die best wel erg dominant, manipulerend en saboterend kan zijn.
Het duurt dan ook best wel lang (lees gerust 2 uur ) voordat deze wat kwetsbaarder kan gaan opstellen.
En dan pas kunnen we aan de slag.
Dan pas kunnen we werken aan de thema’s/onderwerpen die er zich dan aandienen.
Door soort gesprek sessies zijn dan ook best intensief.
Maar niet alleen dat, ze zijn ook nog eens leerzaam en helend.
Het lastige van deze intensieve gesprekken is dat daarna mama der hoofd aardig vol is maar ook de overheersende 2e natuur heeft dan even geen controle meer heeft.
En dat laatste is erg verwarrend en beangstigend.
De 2e natuur is vanaf mijn tienerjaren langzaamaan steeds sterker geworden.
En hierdoor steeds meer de controlefreak geworden. Met als gevolg dat ook steeds meer door de jaren heen controle kreeg over mijn gevoelskant.
Mama raakte hierdoor steeds meer uit der balans tussen hoofd en hart. Er kwam een ijslaag tussen hoofd en hart.
Toen mama geheel plotseling maar gewenst zwanger van jou raakte kwam er verandering.
Jij was degene die door jou onvoorwaardelijke liefde scheuren in die ijslaag wist te veroorzaken.
Jou onvoorwaardelijke liefde maakte die scheuren zodat er weer een dunne maar wel zeer kwetsbare verbinding tussen hoofd en hart kwam.
Jij was degene die mama weer liet voelen hoe onvoorwaardelijke liefde voelde.
Die bijzondere energie die weer heeeeeel langzaam weer mocht stromen.
Zolang die 2e natuur daar maar geen grip op kreeg kon en moch het ook stromen.
Tja en dan verongeluk jij…….
jij mijn zonnetje,
jij die mama leerde hoe je kunt genieten van het leven,
jij die mama waardeerde en respecteerde zoals mama is ondanks haar rare gedrag,
jij die mama wist te motiveren om door te gaan wanneer mama het weer voor de zoveelste keer een mega dip had,
jij die mama structuur gaf in het dagelijkse leven omdat er nog voor jou gezorgd moest worden,
jij die mama activeerde omdat er voor jou verzorgt moest worden,
jij die mama …………..
Teveel om nu allemaal op te schrijven.
Maar nu jij er niet meer bent zal mama het nu zelf samen met papa en wie er nog gebleven zijn de nieuwe drive zien te vinden en het mezelf leren om die onvoorwaardelijke liefde te geven en te laten stromen zonder in strijd te komen met die 2e natuur ( de oude overlevingsmodus met een nieuwe overlevingsmodus erbij )
Mama is daarom ook samen met JS bezig om die 2e natuur te helpen om niet meer zover te laten doorschieten en dat het niet meer nodig is om zover door te laten schieten.
Mama hoeft zich niet te bewijzen dat wie ze is.
En de beste kant te laten zien om ergens erbij te horen en gezien te worden.
En daarnaast mag ik het oude nog zeer pijnlijke littekens/oud zeer doorleven en verzorgen zodat deze geheel kunnen worden en leren hoe deze te “beschermen”.
Zoals je leest René* heeft mama nog heel wat werk te verrichten en dat wil mama ook wel aangaan.
Maar je gemis bij mama krijgt nu steeds vaker een andere betekenis en dus niet alleen maar die pijn en verdriet.
Die onvoorwaardelijke liefde die ik dan ervaar bij het zien van foto’s en video’s van jou en dan daarna mis gaat steeds vaker en met nog meer met volle trots stromen.
Maar nu gebeurd het ook zonder die foto’s en video’s te zien.
En dat geeft mama weer energie om verder te kunnen.
Ventje, ondanks dat je fysiek niet meer aanwezig bent geeft je mama nog steeds die wijze lessen en die onvoorwaardelijke liefde die steeds specialer aan het worden is.
En daarom blijft jij voor mama zo bijzonder.
Daarom beteken jij voor mama meer dan een kind alleen.
🥰🥰🥰🥰 Thank you and Love you. 🥰🥰🥰🥰
Liefs van een mega trotse moeder.