Beste René*.
Wat is het toch fijn nu die feestdagen achter de rug zijn.
Die druk van het gezellig, liefdevol samenzijn met je familie is er gelukkig af.
Maar nu deze bijzondere dagen eindelijk achter de rug zijn merkt mama weer op hoe gespannen ze is.
Het hebben van een ‘kort lontje gevoel’ is behoorlijk aanwezig.
En wat niet fijn is voor papa.
Want zoals je weet kan mama eigenlijk nog steeds alleen bij papa haar frustratie/boosheid uiten.
Die verrekte oude vastgeroeste gedragspatronen ook…..
De buitenwereld zal momenteel nog steeds weinig merken van mijn zeer gespannenheid en overprikkeld zijn. Want dat is nou net 1 van die vastgeroeste gedragspatronen die mama heeft. Het groots en sterk overkomen voor de buitenwereld. Het niet laten zien dat je het moeilijk hebt.
Gelukkig komt daar nu langzaam verandering in. Maar gemakkelijk en eenvoudig gaat het echt niet. Mama voert van binnen een ware gevecht tussen de oude en nieuwe gedragingen. Een gevecht wat best nog weleens verwarring bij mama zelf ontstaat maar ook voor de buitenwereld.
Het wel vertellen dat je het moeilijk en lastig hebt maar tegelijkertijd het ook erbij lachen en doen alsof er niks aan de hands.
En daar helpt de Bordeline die mama heeft ook niet echt bij.
Iets wat mama de afgelopen weken ook heeft ervaren hoe gespannener en/of overprikkeld mama is, hoe sterker de Bordeline aanwezig is.
En nu de zwaarste periode van 4 maanden achter de rug is merkt mama hoe gespannen en overprikkeld mama is. Tijd om rust en ruimte te creëren om te ontladen en te ontspannen. Dus zal mama de komende tijd veel tijd vrij plannen om te kunnen ontladen en te ontspannen.
Wat mama de afgelopen weken ook heeft moeten ervaren is wanneer ze zo gespannen en overprikkeld is dat de hobbels en kuilen in de weg in het dagelijkse leven waar iedereen wel eens te maken heeft, ook teveel zijn.
Helaas heeft mama dat vandaag weer even keihard moeten ervaren.
Vandaag zou mama aan beide benen aan der spataderen die voor pijnlijke zware benen zorgen. Helaas werd mama nadat men bij vooronderzoek eerst de operaties niet wilden uitvoeren toch nog aan der rechterbeen geholpen. Nu moet mama 6 weken wachten voor vervolgafspraak en dan gaan ze verder kijken hoe ze mama haar linkerbeen kunnen behandelen.
Een enorme teleurstelling.
Uiteraard houdt mama zich weer heel groots en sterk.
WRONG…..
Dit is weer die oude vastgeroeste gedragspatroon….waar mama weer inschiet zodra mama weer zich in de buitenwereld bevind. Niet iets vreemds want dat doen vele onderons maar mama schiet daar behoorlijk ver in door…
En dan komt die innerlijke gevecht waar mama hierboven over had los.
Heel lastig allemaal maar wel een leer proces.
Maar goed het leren omgaan met dit soort “hobbels/valkuilen” zal nog veel tijd en oefening nodig hebben.
Tijd zal leren…..
Nou dat is het eventjes voor vandaag..
Mama haar been begint op te spelen en het advies van de arts was om dan te gaan bewegen (door bv minimaal 15 minuten te gaan wandelen).
Een nieuwe uitdaging voor mama.
Word vervolgt……
Liefs mama.