Lieve René*,
Zeer frustrerend als je net een nieuwe brief hebt geschreven en foto’s erbij gezocht te hebben en dan denkt te hebben gepubliceerd.
😡😡 Not 😡😡
Dan maar weer opnieuw een brief schrijven.
Vandaag heeft mama weer bezoek gehad van JS.
Ook deze keer waren de gesprekken leerzaam en zeer confronterend.
Het tijdens de gesprekken steeds dichter en bewuster bij je gevoel komen bij de thema waar we op dat moment bespreken is best wel eng maar ook wel fijn.
Verwarrend dus.
Eng en fijn….hoe kan dat.
Fijn omdat ook mijn gevoel nu erbij kan betrekken….dus mij niet voor afsluit.
Eng omdat ik aan het oefenen ben om de controle los te laten.
En met name dat laatste, controle los te laten dus geen grip hebben op wat er gebeuren gaat.
Bang om uit die “veilige zone” te treden terwijl die ook weer het tegenovergestelde doet.
Wetende dat die “veilige” gedragingen juist eigenlijk mensen doen afstoten/afschrikken.
Maar ook die “stemmetjes” die proberen de boel te saboteren zodat je weer in die vernieuwde oude overlevings-patronen blijft.
Mama der hoofd maakt overuren zoals je ziet. Iets wat voor mama zeer herkenbaar is toen jij nog leefde.
Want toen draaide mama der hoofd ook overuren. En om maar niet te denken zocht mama afleiding in alle varianten…
En dat omdat je al op jonge leeftijd niet het gevoel hebt gehad dat je werd gezien en begrepen.
Maar het meest verwarrende is dat mama momenteel vaak niet meer weet of de dingen die mama doet of ervaart of dat vanuit die 2e natuur (vernieuwende oude overleving-patroon) of vanuit de ware natuur ervaart.
Zo zie je maar weer Ventje, jou overlijden heeft meer los gemaakt dan velen denken…
Goed voor deze keer weer even genoeg geschreven (2 keer 😬).
Liefs mama.
